صبح با این جمله #اروین_یالوم که تو خواب یادم اومد پریدم .. با استعداد، مثل تیراندازی هست که هدفی را می زند که دیگران قادر به زدنش نیستن و نابغه مثل تیراندازی هست که هدفی را می زنه که دیگران قادر به دیدنش نیستند… سرم درد می کرد .. یاد مامانایی افتادم که پاشونو می ذارن تو اتاق درمان یه جوری از مادری کردن خسته هستن که دلم می خواد بلند شم یک چای بریزم بذارم جلوشون و بگم اینو به خاطر خودت بنوش… بعد یاد این تیکه از کتاب #ملت_عشق #الیف_شاکاف افتادم … تمام زندگی اِلای بیچاره خلاصه شده بود در راحتی شوهر و بچه‌هایش.
نه علمش را داشت و نه تجربه‌اش را تا به تنهایی سرنوشتش را تغییر دهد. هیچ‌گاه نمی‌توانست خطر کند.
همیشه محتاط بود. حتی برای عوض کردنِ مارک قهوه‌ای که می‌خورد بایست مدت‌های طولانی فکر می‌کرد.
از بس خجالتی و سر به زیر و ترسو بود،شاید بشود گفت آخر بی عرضگی بود.
به نظرم رسید انگار یه جاهایی هم مادر بودن هم زن بودن یه جور نبرد و جنگه … بعد یاد این جمله #تولستوی افتادم تو کتاب #جنگ_و_صلح که میگه
کسی در نبرد پیروز است که با عزم جزم و با اطمینان به پیروزی در آن شرکت کرده باشد.
ایمان دارم همه ما زن ها برای مادری کردن هم نابغه هستیم هم با استعداد .. فقط باید مهارت یاد بگیریم یه تیراندازی دقیق و درست … برای جنگ هایی که گاهی جامعه رو دوشمون میذاره و نتیجه اش احساس گناه و خستگیه از یه شغل بدون درآمد ۲۴ ساعته ی بدون مرخصی که تلخ و تلخ ترش می کنه … یادمون باشه برای یه مامان کافی بودن نیازی نیست دائما عاقلانه رفتار کنیم و مواظب باشیم همه چی سر جاش باشه …
تمام مهارتی که لازم داریم اینه که چند وقت یه بار بتونیم با روی گشاده اقرار کنیم که شاید تو یکی دو موقعیت، احمقانه رفتار کردیم و از اون کوچولوها بپرسیم حالا به نظرت چکار کنم که جبران بشه ؟؟ اگر هم درباره ی چیزی اطمینان دارید خودتونو مجبور کنید تا به اون از دریچه چشم کوچولو ها نگاه کنید . حتی اگه به نظرتون اشتباه یا احمقانه باشه .. مثلا همین الان تمرین کنید .. وقتی چیزی می خونید فقط به این فکر نکنید که نویسنده چی میگه، بلکه زمانی رو صرف کنید ببینید خودتون چی فکر می کنید … تو چی فکر می کنی ؟
عالی خیلی به حرفاتون احتیاج داشتم .من مادر و دکتر داروسازم سه ساله از زمان تولد دخترم سر کار نرفتم و به دخترم رسیدگی کردم ولی تنهام و خیلی خسته ام